Bu örgüt (PKK) hem 40 yıldır Kürtleri asimile etmek için araçsal olarak kurulup geliştirilmiş, hem de Kürt bölgelerinde ortaya çıkacak rantın kontrol edilmesi için bir mekanizma olma işlevi görmüştür.
Türkiye'de sistemi elinde bulunduranlar için, Kürtleri Batıya göndermek ve bu nüfus hareketliliği ile asimilasyonu (entegrasyonu) tamamlamak için de PKK kullanılmıştır. 1980 sonrası Batı'ya yoğun göçün bir kaç nedeninden birisi terör tehditi ve güvenlik endişesidir.
Türkiye'nin birliği ve bütünlüğünün (!) sağlanması açısından da iyi bir araç olmuştur örgüt. Bir tehdit, özellikle içeriden güçlü muhalif silahlı bir hareket şeklinde ortaya çıkmışsa milli birlik daha kolay sağlanır, iç problemler (özellikle pastanın adil paylaşılmasına ilişkin) daha kolay görmezden gelinir ve kurulu sistemden büyük çıkar elde edenler rahat etmeye devam ederler.
Son zamanlarda trajik ve kanlı bir savaşın bu örgüt faaliyetleri ekseninde tekrar ve daha yuksek dozda hortla(tıl)masının nedeni, pastanın eskisinden daha büyük hale gelmesidir. Şimdi kaçakçılık ve uyuşturucu gibi rant araçları, gelir düzeyi daha da yükselmiş Batıya yönelmiştir. Bonzainin, daha önce hiç bu kadar görülmedik şekilde orta öğretime inecek kadar nasıl yaygınlaştığını düşününce bu faktör daha iyi anlaşılacaktır.
Türkiye'de sistemi kontrol edenlerle birlikte bu güvenliksiz ortamda büyük rantlar elde eden PKK'nın, artık Kürtlerin haklarını savunmak gibi bir amacı kalmamıştır. Buna rağmen son savaşta, dışarıdaki amcalarından aldıkları taahhütlere kapılarak ve güçlenmesini yeterli görerek son bir kalkış denemesi yapması anlaşılır olmaktan uzaktır.
İdeolojilerin tükendiği bir çağda Marksist bir örgüt olmak ve binlerce yıldır savaşma yeteneklerini fazlasıyla ispat etmiş Türklere karşı mevzi savaşı stratejisi izlemek, PKK'nın en büyük talihsizliklerindendir. PKK Marksizm gibi modası geçmiş akımlar yerine "Hedonizm" (hazcılık) ve pragmatizm (fırsat kollama) gibi her zaman para eden akımlara bu nedenle sarılmıştır.
PKK'nın son silahlı eylemleri, Ak Parti iktidarının en zayıf olduğu dönemde yapılmıştır yapılmasına ama, beklediğinden 10 kat sert bir karşılık almıştır. Bu da Demirtaş'ın, önce ağzının ucuyla sonra cidden söylediği silahları susturma söyleminin temel nedeni olmuştur.
1980'lerde esen devlet terörünün bir yansıması ve aynı zamanda yeni bir aracı olan PKK eksenli kalkışma hareketi, en fazla Kürt, en az Türk halkına zarar vermiştir. Zira Kürtlerin Türkleşme sürecine maruz kalması, tersi bir süreçten 10 kat daha hızlı olmaktadır.
HDP
Ulus devlet çağının bittiği bir dönemde, uzun zamandır bağımsız veya özerk devlet hayalleri kuran Kürt siyasetçileri, son seçimde ellerine geçmiş en büyük fırsatı kaçırmıştır. Bunun sonucu olarak, 1990'larda sistemin hiç hazzetmediği Refah Partisi'nin elde ettiği fırsatı değerlendirmesinin tersine, iktidarda yakaladığı boşluğu eline geçirmiş ama hoyratça harcamış bir siyasi hareket olarak bundan sonra %14'lük bir oy oranına asla ulaşacak gibi görünmemektedir.
Siyasi olarak, PKK'nın gölgesinde kalma (zorunlu bir kürek mahkumiyeti şeklinde de olsa) HDP için bir başka talihsizliktir. En şiddet yanlısı insanlar bile şiddete karşı mesafe koyarlar aralarına ve bu da HDP'nin siyasi şansını azaltmaktadır.
PKK güdümlü bir şiddet sarmalından Kürt siyasi hareketini kurtaracak tek çare bağımsız (daha özgürlükçü) yeni bir siyasi harekettir. Hüdapar benzeri parlak olmayan bir geçmişe sahip partilerin de yeni nesil Kürtlere sunacağı alternatifler sınırlıdır. Daha da önemlisi, olası en küçük devlet terörünün, en azından sosyal medyada HIZLA yayılacağı düşünüldüğünde, 1980'lere ve 1990'lara dönüş mümkün görünmemektedir. Buna rağmen, 30 yıl veya 20 yıl öncenin "ezildik" "asimile edildik" söylemine saplanıp kalmak, Ak Partinin "Kemalist devlet bizi çok ezdi" söylemi gibi yersiz duracaktır.
Şu anda son 30-40 yılın günümüze kalan tortularının temizlenmesi kısa vadede mümkün görünmede de, bu aşırı şiddet ortamının bulutları dağıldığında "genel bir af" ve "siyasi çözümün tek reçete olarak kabul edildiği" bir metin etrafında taraflar yeniden buluşabilir.
Böyle bir tablo ekseninde HDP'nin veya daha özgür bir gündeme sahip başka bir partinin, Kürtlerin ve yeni solun Refah'ı olma yönünde sağlam adımlarla ilerleme şansı doğabilir.
Ama önce, her bir Kürt veya Türk ocağına tek tek düşen ateş söndürülmeli, bu kimseye fayda sağlamayacak olan savaş sonlandırılmalı, karşılıklı kullanılan hakaret dili HIZLA terkedilmelidir.
Gerisini getirecek irade, ortak vatan parçasında, bir hiç uğruna değil, ortak idealler uğruna parçalanmış cesetlerde ve onların özleri olan ruhların derinliklerinde mevcuttur.
Not: Çok uzun ve netameli olan bu konularda, her şeye temas etmek zor olduğundan kelime veya kavramlara takılarak "cımbızlama" yapmayacağınızı umarım. Yorum yapmak isteyen arkadaşlara da "hakaret dilinden uzak" kalma önerimi yinelerim.
22 Ağustos 2015
Yorumlar