...
İlk mektepte okuyan yetim çocuk, Konya’nın mütevazi mahallesi Kovanağzı'ndaki ev lerinin önünde bir Hıdırellez günü boynu bükük oturuyordu. Aylardan mayıstı ve bahar gelmişti her yere.
Çocuk hayalleri ile başbaşa iken bir otomobil durdu evin önünde ve otuzlarında bir adam kafasını camdan uzatarak çocuğa seslendi.
- Çavuş ne yapıyorsun? Hadi annene söyle Apa Barajı'na pikniğe gidelim!
Çavuş diye seslenirlerdi ona. Mehmet Çavuş lakabını taşıyan dedesinin adını taşıdığı için.
Piknik teklifi yapan adam çocuğun öz amcasıydı ve amcanın teklifi yeğenin mutluluktan uçmasına yetmişti. Zira en son dört-beş yıl önce, babası hayata veda etmeden önce Çayırbağı'nda ailecek piknik yapmışlardı. Dünya küçülmüştü ve bir nokta haline gelmişti adeta kendisine o büyük ayrılık zamanından sonra...
O gün amca, yeğen, yenge ve biricik kızları Nursel ile Altınapa barajında, kırk yıl sonra bile hatırlanacak bir piknik yaptılar. Amca, boynu bükük yetim yeğeninin duasını almaya devam etti o gün bu gündür...
Nitekim 1948 doğumlu o güzel amca da 2 Mayıs 1991'de dünyadan ayrıldı. 26 yıl geçti aradan ama Fort Mehmet lakabı ile hala hatıalarda yaşamaya devam eden kahraman amcanın iyilikleri ve aileyi birleştiriciliği ve dostlukları hiç unutulmadı.
Kendisine Allah'tan bir kez daha rahmet,
geride kalanlara huzur ve mutluluk dileyelim. Fort Amcaya da bir Fatiha
göndermeyi unutmadan...
Yorumlar